Caritas naszej archidiecezji od pierwszej niedzieli grudnia rozpoczyna akcję zbierania produktów do  paczek świątecznych dla dzieci. Zbierane będą słodycze, powidła, soki, musy owocowo-warzywne, kaszki dla dzieci, mleko dla niemowląt, zupy instant, konserwy, kisiele, budynie, owoce w  puszcze oraz pampersy, kremy pielęgnacyjne, mydła, szczoteczki i pasty do zębów, szampony i żele, pluszaki, czapki, szaliki i  rękawiczki dziecięce, skarpety, dziecięca bielizna osobista, świece Caritas.

Doskonale wiemy, że podczas wojen cierpienie dzieci jest nie do zaakceptowania. Wojna  przynosi tysiące dzieci osieroconych, których rodzice nie żyją, bądź z innych przyczyn, nie są w stanie zaopiekować się swoimi dziećmi. Doprowadza to do powstawania coraz większej ilości ośrodków opiekuńczych dla sierot wojennych. Z informacji zebranych od  wolontariuszy wynika, że częstokroć z powodu braku dostępu do zróżnicowanych produktów żywnościowych, dzieci mają niedobór witamin cierpiąc z niedożywienia. Okres  Bożego Narodzenia, to także dziecięce oczekiwanie na paczkę świąteczną, która jest namiastką naszej odpowiedzi, że ich los nie jest obojętny.

Mamy świadomość, że społeczeństwa są zmęczone informacjami o wydarzeniach wojennych oraz apelami pomocowymi. Jednakże głos dzieci, które są w trudnej sytuacji życiowej brzmi inaczej niż głos dorosłych.

Zapraszamy Księży Proboszczów  oraz wiernych w parafiach naszej Archidiecezji do współtworzenia konwoju pomocowego dla  dzieci – ofiar wojen, którym patronował będzie św. Mikołaj.

Akcja w parafiach potrwa od 3 do 17 grudnia br. W następnych dniach zebrane produkty prosimy przetransportować do Magazynu Caritas w Częstochowie przy ul. Ogrodowej 28.

Można wspomóc akcję również przekazując darowiznę: kliknij tutaj

Św. Jan Paweł II przestrzegał, że losy naszej cywilizacji zależeć będą od wyniku trwającej konfrontacji między kulturą życia a kulturą śmierci. Przy czym ta druga „kultura” zasługuje na ujęcie w cudzysłów, gdyż jest dokładnym przeciwieństwem tego co to słowo oznacza.

Życie pełne, obfitujące we wszelkie dobra! Któż z nas nie marzy o czymś takim? Niemożliwe? Oto obietnica Jezusa zapisana w Ewangelii wg. św. Jana: „Ja przyszedłem po to, aby owce miały życie i miały je w obfitości” (J 10, 10). To zapewnienie Jezusa św. Papież Jan Paweł II cytuje już w pierwszych wersetach encykliki poświęconej wartości życia. I przypomniał, że „Ewangelia życia znajduje się w samym sercu orędzia Jezusa Chrystusa”. Od tych pierwszych słów pochodzi sam tytuł Encykliki: Ewangelia życia, Evangelium vitae. Tak, bo życie jest darem od Boga i to jest dla nas Radosna Nowina, Ewangelia.

Bóg udziela nam swoich darów zawsze w obfitości, Jego hojność nie zna granic. Owszem, całe bogactwo Bożego daru życia poznamy w pełni dopiero w wieczności. Pełnia życia człowieka „przekracza znacznie wymiary jego ziemskiego bytowania człowieka, ponieważ polega na uczestnictwie w życiu samego Boga”. Tym niemniej rzutuje ona także na „wielkość i ogromną wartość ludzkiego życia także w jego fazie doczesnej”. Tymi słowami wprowadza św. Jan Paweł II do lektury swojej encykliki na temat Radosnej Nowiny życia i zaprasza do szerzenia cywilizacji życia. Używanej zamiennie z terminem: kultura życia.

Kultura życia z kolei tworzy cywilizację miłości. Jakie to ważne dzisiaj, kiedy za naszą wschodnią granicą toczy się walka o ocalenie życia (jeśli tak będzie jeszcze w październiku 2023), o prawo do życia w wolności i w pełni właściwej dla miłości. Św. Jan Paweł II przestrzegał, że losy naszej cywilizacji zależeć będą od wyniku trwającej konfrontacji między kulturą życia a kulturą śmierci. Przy czym ta druga „kultura” zasługuje na ujęcie w cudzysłów, gdyż jest dokładnym przeciwieństwem tego co to słowo oznacza.

385900571 7474762579206309 95953144866908805 n

"Proszę was, zacznijcie mówić różaniec i odmawiajcie go przez trzydzieści dni. Nie odpowiadajcie mi: "Jak mogę się modlić, kiedy brak mi wiary". Gdybyście zagubili się beznadziejnie w lesie, to choćbyście i wątpili w to, czy ktoś jest w pobliżu, wołalibyście jednak z całych sił. Zacznijcie więc wołać. Zacznijcie się modlić. Będziecie zaskoczeni: Maryja odpowie - ręczę wam" (abp F. Sheen)

JAN PAWEŁ II – CYWILIZACJA ŻYCIA

List pasterski Episkopatu Polski
zapowiadający ogólnopolskie obchody XXIII Dnia Papieskiego

Umiłowani w Chrystusie Panu Siostry i Bracia!

Życie jest darem, który człowiek otrzymuje od Boga. Troska z jaką właściciel z dzisiejszej Ewangelii przygotowuje winnicę – otaczając ją murem, kopiąc tłocznie i stawiając wieżę – jest obrazem miłości Boga, który stwarzając świat i wyposażając człowieka w rozum i wolną wolę dał mu warunki do rozwoju. Dary te są wyrazem zaufania wobec człowieka, który odkrywając wolę Bożą, może kierować własnym życiem i wpływać na losy innych. W ten sposób Bóg zaprosił człowieka do budowania na świecie „cywilizacji życia”. Jej podstawą jest rodzina i rodzące się w niej nowe życie. Dzieci są nadzieją, która rozkwita wciąż na nowo, projektem, który nieustannie się urzeczywistnia, przyszłością, która pozostaje zawsze otwarta. Przychodząc na świat, przynoszą z sobą orędzie życia, które wskazuje na Stwórcę, o czym przypomniał na Kongresie Rodzin w Rzymie w 2000 roku św. Jan Paweł II.

Człowiek jednak nadużył zaufania, którym obdarzył go Bóg, czego wyrazem we wspomnianej przypowieści jest bunt robotników przeciwko właścicielowi winnicy. Wszedł on w miejsce Boga i sam zaczął decydować o życiu, jego wartości i sensie. Tragiczne skutki tej postawy św. Jan Paweł II określił mianem „cywilizacji śmierci”. Stanowi ją wszystko, co godzi w samo życie, jak wszelkiego rodzaju zabójstwa, ludobójstwa, aborcja, eutanazja i dobrowolne samobójstwo; wszystko, cokolwiek narusza całość osoby ludzkiej, jak okaleczenia, tortury zadawane ciału i duszy, próby wywierania przymusu psychicznego; wszystko, co ubliża godności ludzkiej, jak nieludzkie warunki życia, arbitralne aresztowania, deportacje, niewolnictwo, prostytucja, handel kobietami i młodzieżą; a także nieludzkie warunki pracy (KDK, 27).

Dlatego przeżywając, w łączności z papieżem Franciszkiem, XXIII Dzień Papieski, pod hasłem Jan Paweł II – Cywilizacja życia, chcemy wrócić do orędzia, które św. Jan Paweł II zapisał na kartach encykliki Evangelium vitae. Papież przypomniał o godności i wartości ludzkiego życia, a także wskazał w jaki sposób w opozycji do „cywilizacji śmierci” budować „cywilizację życia”.

I. Kim jest człowiek?

Współcześnie fundamentalną kwestią w budowaniu „cywilizacji życia” nie jest już tylko prawda o godności człowieka, gdyż jest ona zazwyczaj jasno prezentowana zarówno w nauczaniu Kościoła jak i prawodawstwie świeckim. Dzisiaj główne kontrowersje związane są z próbą odpowiedzi na pytanie – jaka istota może być nazwana człowiekiem? Na podstawie jakich kryteriów można to ocenić i kto te kryteria ustala?